Telewizja Polska od środka.

Cześć!

Jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia miałam okazję trochę "pocerebrycić". Mój tatko jest współtwórcą spektaklu dla dzieci, który wygrał konkurs organizowany przez TVP. Gala finałowa była nadawana na żywo u nich w siedzibie w Warszawie. W związku z tym zostaliśmy zaproszeni i my. Pochwalę się, że dzieciaki wygrały dwie główne nagrody! Z resztą ich spektakl był najlepszy. 

Prócz gali mieliśmy okazję trochę pozwiedzać, spotkać kilka sław i porobić mnóstwo zdjęć. Spędziliśmy tam cały dzień, poznaliśmy kilka taktyk telewizji i mogliśmy zobaczyć to wszystko od środka. Był Maciek Musiał, Kożuchowska i wiele, wiele innych osobowości. Z resztą w grudniu miałam szczęście do sław, bo spotkałam jednego z panów Mroczków w Ikei. Swoją drogą (tak między nami) Kożuchowska nie zrobiła na mnie zbyt dobrego wrażenia. Strasznie gwiazdorzyła, a zaraz po gali czmychnęła niezauważona. Dzieciaki były bardzo zawiedzione, bo czekały przez całą galę na autografy zarówno od Musiała jak i od niej. Zwiedzaliśmy magazyny z strojami (nie jedna z nas chciałaby mieć taką pokaźną garderobę!) i z rekwizytami. Mogłam zobaczyć stroje przygotowane na sylwestra jeszcze przed sylwestrem. Byłam na planie "Jaka to melodia". Bardzo się zdziwiłam, gdy okazało się, że momenty wokalno-taneczne są nagrywane w zupełnie innym dniu niż reszta programu. Byliśmy także w pomieszczeniach programu "Pytanie na śniadanie", pewnie wszystkim znanego. Mogłabym zamieszkać w tych pomieszczeniach. Piękna kuchnia i salon. W białych barwach. Scenarzysta miał gust. Co było najciekawszego? Muzeum telewizji, w której prócz starych sprzętów (kamer, telewizorów, itd.) były sławy takie jak Jacek i Agatka, Kulfon i Monika, a także....Zając Poziomka! Jeszcze moje roczniki pewnie pamiętają te bajki, młodsze dziewczyny zostały już wychowane na innych... a żałujcie. Wszystkie seriale typu M jak miłość, Barwy szczęścia są kręcone w zupełnie innym budynku. Jak wiadomo, wszystkie wokale puszczane są z playbacku zarówno na tej Gali, jak i podczas nagrań do "Jaka to melodia". Niestety, już nie mam ani grama złudzeń, że ta pani co śpiewa ma taki boski głos i trema ją nie zjada- jak ona to robi? Siedziba jest tak ogromna, że można pobłądzić. Czasem śmierdzi paździerzem, a czasami jest bardzo nowocześnie. Przygotowałam dla Was (choć nie najlepszej jakości) kilka zdjęć.

 Nasze dzieciaki z ich idolem. 

 Ten Pan powyżej rysował dzieciakom w ramach autografów genialne obrazki.

 Tak zwana Loża Szyderców. 

 Zanim padł mi aparat udało mi się zrobić jedno zdjęcie w studio "Jaka to melodia".
Bardzo fajnie tańczyli. Widać było, że są profesjonalistami, a nie byle aktorami z łapanki. 

 Tutaj możecie zobaczyć studio "Pytanie na śniadanie". To była chyba świąteczna wersja, nie wiem, bo nie oglądam. Bądź co bądź robi wrażenie (mimo brudnego dywanu). 

 Koń najbardziej przypadł mi i mojemu tacie do gustu :D 

 Kicze sylwestrowe...tadam!

Magazyn strojów - gałąź w bok. Wyobraźcie sobie jak długa jest główna aleja.

 Przypomina mi się scena ze Shrek'a jak mieszkańcy wioski próbowali go przegonić i robili mu najazdy na posiadłość :D 

 Jacek i Agatka

 Monika

 Kulfon

 Mój ulubieniec - Zając Poziomka

Kapelusze pasują jak ulał - chyba mogę zostać gwiazdą.

Warszawka pełną gębą - bardzo się starałam zrobić dobre zdjęcie, na prawdę bardzo. 

Trochę pozwiedzałyście razem ze mną. Mam nadzieję, że Wy też będziecie miały okazję zobaczyć to na własne oczy. To niesamowita sprawa i przygoda. Przez tydzień chodziło za mną, że chciałabym być gwiazdą telewizji.

Mam w planach też zwiedzenie Warszawki, ale to już gdy będzie cieplej. Wstyd się przyznać, ale nie miałam okazji zobaczyć Warszawskiej starówki czy łazienek. Mimo, że mieszkam w Polsce całe życie, a Warszawa jest naszą stolicą. Muszę to nadrobić.

Ściskam Was!